ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
"AMAT VICTORIA CURAM"="H ΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
για επικοινωνία και για τις αναρτήσεις,
τις σκέψεις και τις γνώμες σας,στο: predatorus_preda@easy.com

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Η ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σελ. /32     
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΚΘΕΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η «ανταγωνιστικότητα» θέλει φτηνούς εργάτες
Πέφτουν οι μισθοί, αλλά η «απόσταση που πρέπει να καλυφθεί» παραμένει ίδια! Νέες αβεβαιότητες για το 2011. Στο 16,5% βλέπουν την επίσημη ανεργία, παραπέρα βύθιση του ΑΕΠ, αύξηση του πληθωρισμού
Φτηνότερους εργάτες, νέες ανθρωποθυσίες στο βωμό της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, η παραπέρα κλιμάκωση και επιτάχυνση της βάρβαρης πολιτικής είναι η «συνταγή» που δίνει η Τράπεζα της Ελλάδας, η «συμβολή» της στο συνολικό στρατηγικό σχεδιασμό που ξεδιπλώνει απέναντι στο λαό το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - ιμπεριαλιστικών οργανισμών - πλουτοκρατίας.
Το εδώ παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην ετήσια έκθεση του διοικητή Γ. Προβόπουλου αποδίδει τα εύσημα στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, για να «ζητήσει» ακόμη περισσότερα. Στέκονται αλληλέγγυοι, βάζουν πλάτη και όχι μόνον με τους τραπεζίτες τους οποίους και άμεσα εκπροσωπούν αλλά και με τις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας, προκειμένου όλοι μαζί να χυμήξουν στο λαό, για να αρπάξουν και αναμεταξύ τους να διαμοιράσουν, στην κυριολεξία, τα πάντα. Το «παρών» στη χτεσινή γενική συνέλευση των μετόχων της Τράπεζας της Ελλάδας έδωσε και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Δ. Δασκαλόπουλος, που, με απόλυτο κυνισμό, ισχυρίστηκε ότι η «χώρα» - έτσι χαρακτηρίζει τα σαπρόφυτα της πλουτοκρατίας - «επιβιώνει χάρη στα δανεικά των εταίρων της και αυτά το 2013 τελειώνουν»...
Για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας η «εμμονή στη δημοσιονομική προσαρμογή και η ουσιαστική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι η καλύτερη απάντηση στα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους». Είναι φανερό, δηλαδή, ότι στην «παλάτζα» βάζουν από τη μια τη σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση και από την άλλη την «αναδιάρθρωση». Για τον Γ. Προβόπουλο η αναδιάρθρωση απλά «δεν είναι αναγκαία», γιατί, όπως ελπίζει, μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους, ούτε και «επιθυμητή» γιατί θα «είχε καταστροφικές συνέπειες όσον αφορά την πρόσβαση της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, και πολύ αρνητικές επιπτώσεις στα περιουσιακά στοιχεία των ασφαλιστικών ταμείων, των τραπεζών και των ιδιωτών που έχουν επενδύσει σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου».
Ετσι κι αλλιώς, κατάμαυρο είναι το μέλλον που έχουν ετοιμάσει για το λαό. Η Τράπεζα της Ελλάδας βλέπει και νέες αβεβαιότητες, όπως την πτώση του παραγόμενου ΑΕΠ και για το 2011 σε ποσοστό τουλάχιστον 3%, παραπέρα υποχώρηση των λαϊκών εισοδημάτων, εκτίναξη της επίσημης ανεργίας μέχρι και 16,5%, ενώ, χωρίς καν να υπολογίζουν τις νέες τρανταχτές ανατιμήσεις φόρων που ετοιμάζουν, «βλέπουν» τον επίσημο πληθωρισμό στο 3,2%.
Σύμφωνα με την έκθεση του διοικητή για το 2010:
«Ανταγωνιστικότητα»: Για το 2010 η «βελτίωση με βάση το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος» ήταν της τάξης του 6% στο σύνολο της οικονομίας και 5% στον επιχειρηματικό τομέα. Είναι, δηλαδή, ολοφάνερο ότι η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» είναι αποτέλεσμα της καρατόμησης σε μισθούς και μεροκάματα. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι «μέσες ονομαστικές αποδοχές» των μισθωτών στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 5%. Τα πολύ χειρότερα τα έχουν για μπροστά. Οπως σημειώνουν, οι σωρευτικές απώλειες της περιόδου 2001 - 2009 διαμορφώνονται σε 28%, συμπεραίνοντας ότι η «απόσταση που πρέπει να καλυφθεί είναι ακόμη μεγάλη». Η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου για το 2011 θα «συνεχίσει να βελτιώνεται, καθώς θα εξακολουθήσει να μειώνεται το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει». Πτώση του «κόστους εργασίας» παρατηρείται από το 2009 και αρχικά «συνδεόταν με την αντίδραση των επιχειρήσεων στην ύφεση (περιορισμός μέσου χρόνου εργασίας, προσωπικό σε διαθεσιμότητα, περικοπές μισθών)». Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας «σήμερα η μείωση του κόστους διευκολύνεται και από τις αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που αποσκοπούν στην αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας» που, μεταξύ άλλων, αφορούν «πρόσληψη νέων με ακαθάριστες αποδοχές χαμηλότερες των κατωτάτων, τη de facto μείωση των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών και τη θέσπιση των ειδικών επιχειρηματικών συμβάσεων».
Αμεσες ξένες επενδύσεις: Διαπιστώνουν ότι «οι εγχώριοι πόροι που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη είναι ασφυκτικά περιορισμένοι». Ακόμη ότι η «ακαθάριστη εθνική αποταμίευση» ήταν μόλις 2,8% του ΑΕΠ για το 2010 και η «καθαρή (δεν περιλαμβάνει τις αποσβέσεις) ήταν αρνητική (-13,9% του ΑΕΠ το 2010 από -12,1% για το 2009). Είναι απόλυτα φανερό ότι η αρνητική εξέλιξη έχει να κάνει με τη φυγάδευση κεφαλαίων στο εξωτερικό, όπως με τα 600 δισ. ευρώ που βρίσκονται σε ελβετικές τράπεζες. Προκειμένου να αναπληρώσουν τη «στενότητα» βλέπουν τη σωτηρία στις «άμεσες ξένες επενδύσεις», αν και όπως σημειώνουν οι «συνθήκες είναι δύσκολες, το κλίμα που επικρατεί είναι δυσμενές και οι αβεβαιότητες μεγάλες». Σε ό,τι αφορά την προσέλκυση ξένων επενδύσεων εκτιμούν ότι από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων - μαμούθ που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση «μπορούν να υπάρξουν παράπλευρες ωφέλειες».
Καπιταλιστική «ανάπτυξη»: Εκτιμούν ότι η «σταθεροποίηση της οικονομίας είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη», για επιχειρήσεις που θα «λειτουργούν ανταγωνιστικά και θα προσανατολίζονται στις διεθνείς αγορές». «Βασική προϋπόθεση» για την καπιταλιστική «ανάπτυξη» και τις επενδύσεις είναι το τσάκισμα του λαού μέσα και από την εφαρμογή του «μεσοπρόθεσμου σχεδίου δημοσιονομικής πολιτικής». Στις βασικές προτεραιότητές τους είναι: Επιτάχυνση των αλλαγών στο δημόσιο τομέα με τη μείωση σε «μόνιμη βάση» των δαπανών, οι ιδιωτικοποιήσεις στο βαθμό που θα «σχεδιαστούν με φαντασία και τόλμη και εφαρμοστούν με ταχύτητα», η «επιτάχυνση και πληρέστερη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ» και του «αναπτυξιακού νόμου», δηλαδή η διάθεση τζάμπα κρατικού χρήματος στους επιχειρηματίες. Με πρόσχημα ότι «δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο αύξησης των δημοσίων δαπανών» αξιώνουν: «Ενίσχυση της ευελιξίας και της κινητικότητας στην αγορά εργασίας», να «εξαντληθεί κάθε δυνατότητα εξοικονομήσεων» με καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημόσιων φορέων και υπηρεσιών, «ανακατανομές δαπανών με βάση αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια», όπως δηλαδή με την καρατόμηση «φοροελαφρύνσεων» για τα λαϊκά νοικοκυριά κ.ά.
Τράπεζες: «Προς το παρόν αναγκαία» θεωρούν την παροχή «πακέτων» με «κρατικές εγγυήσεις» σημειώνοντας ότι αυτές που ήδη δόθηκαν «υπολείπονται των αναγκών ρευστότητας», που προκύπτουν από τη «συρρίκνωση των καταθέσεων» (δηλαδή από αυτά που φυγάδευσαν), την «απομείωση της αξίας των ενεχύρων («κούρεμα από την κεντρική τράπεζα του ευρωσυστήματος) κ.ά. Καλούν τους τραπεζίτες σε «ανασύνταξη δυνάμεων» και σε «συνενώσεις» που θα είναι επιτυχέστερες, όταν έρχονται ως αποτέλεσμα «φιλικής διαπραγμάτευσης».
ΜΕΓΑΛΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ
Εβαλαν στο «μάτι» και τη δημόσια περιουσία
Μνημόνιο και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για να περνούν αυτοί καλά και ο λαός χειρότερα
Ακόμη ένα «ρεσιτάλ» προκλητικότητας και κυνισμού έδωσε χτες ο ΣΕΒ στη Γενική Συνέλευση της Τράπεζας της Ελλάδας, με τον πρόεδρό του Δ. Δασκαλόπουλο να επαναλαμβάνει τη γνωστή ρητορική, περί έλλειψης σοβαρότητας και ευθύνης, περί «συντεχνιών» και πελατειακών σχέσεων, ταυτίζοντας αυθαίρετα και συνειδητά τη σαπίλα που δημιουργεί το σύστημά τους και η άρχουσα τάξη με τη βοήθεια των φιλικών προς αυτούς πολιτικών δυνάμεων, για να απομυζούν τους εργαζόμενους ευκολότερα, με τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις που αντιστέκονται σήμερα στο μεσαίωνα του μνημονίου και της φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Από την τοποθέτηση του ΣΕΒ, δεν έλειψε βεβαίως και η κινδυνολογία, αυτή τη φορά στη βάση της ενδεχόμενης «αναδιάρθρωσης», ενώ τα βασικά πυρά του στράφηκαν εναντίον όσων διαμαρτύρονται για την παράδοση της δημόσιας περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Οι βασικές διαπιστώσεις του ΣΕΒ είναι ότι: «το φάσμα της επίσημης εθνικής πτώχευσης παραμένει απειλητικό», ενώ «όποια μορφή κι αν πάρει τώρα η αναδιάρθρωση του χρέους, αναπόφευκτα συνεπάγεται ακόμη πιο σκληρά μέτρα». Ακόμη και αν συμβεί η αναδιάρθρωση «στο πλαίσιο μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής λύσης» η «ανάγκη της ριζικής αλλαγής» θα παραμείνει. Επίσης, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι η ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας θα έρθει «όταν δε θα υπάρχει η τεράστια αβεβαιότητα που δημιουργεί το φάσμα της εθνικής χρεοκοπίας και η πιστωτική ασφυξία».
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας, με σκληρούς χαρακτηρισμούς και μια ανελέητη επίδειξη της φιλοσοφίας «κοιτάω μόνο την πάρτη μου». Μιλώντας για τις αντιδράσεις των «κατ' επάγγελμα φρουρών του έθνους», σημείωσε: «Ξεπουλιέται η Ελλάς!, κραυγάζουν σήμερα. Ποια Ελλάδα αλήθεια εννοούν; Την Ελλάδα της καταπατημένης γης και των εγκαταλειμμένων ακινήτων, των δημοσίων οργανισμών και υποδομών που λυμαίνονται οι κομματικές και συντεχνιακές κλίκες; Η Ελλάδα που "δεν πωλείται" είναι η Ελλάδα που ρημάζει! Λογικό είναι να θέλουν να τη διαφυλάξουν όσοι την απομύζησαν και εξακολουθούν να την απομυζούν».
Οι μεγαλοβιομήχανοι προσφέρονται για άλλη μια φορά να «σώσουν» τη χώρα, δηλώνοντας για τη δημόσια περιουσία: «Μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τη δυναμική αυτού του κεφαλαίου, αν αποδοθεί στις ενεργές επενδυτικές δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που θα το αξιοποιήσουν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι ενός κλειστού, πελατειακού κατεστημένου».
Μετά από αυτήν την «ομολογία ενοχής» για τους πραγματικούς λόγους που το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα υπερασπίζεται μια πολιτική από την οποία έχει μόνο να κερδίσει, ενώ όλοι οι άλλοι χάνουν, ο Δ. Δασκαλόπουλος δε δίστασε να κάνει λόγο για την «ιδιοτέλεια», την «ιδεοληψία» και την «ανειλικρίνεια», ως τα τρία κακά του δημόσιου βίου. Ενώ στην πραγματικότητα, το «κακό» που έχει βρει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, είναι μόνο ένα: το μεγάλο κεφάλαιο.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Πτωχεύει ο λαός, κερδίζει το κεφάλαιο
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ
Για την τοποθέτηση του Γ. Προβόπουλου και τα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με σχόλιό του υπογραμμίζει:
«Η πτώχευση του λαού είτε με τους όρους που συμφέρει τους τραπεζίτες, είτε με τους όρους που συμφέρει τα άλλα τμήματα του κεφαλαίου, είναι η λύση των καπιταλιστών για να αντιμετωπίσουν την κρίση τους. Ο λαός έχει άλλο δρόμο και έχει τη δύναμη να αποτρέψει τα χειρότερα».


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου